آدنیس

روش و فرآيند كاشت دندان آنقدرها هم كه فكر مي كنيد ترسناك يا دردناك نيست. با اين حال، نياز به برنامه‌ريزي از قبل دارد تا جراحي ايمپلنت شما در زماني كه فرصت پيش آمد انجام شود. روش كاشت دندان گزينه اي براي افرادي است كه مي خواهند دندان از دست رفته را جايگزين كنند. آنها مي توانند براي پر كردن شكاف هاي ناشي از دلايل بسياري مانند پوسيدگي دندان يا آسيب استفاده شوند. تيتانيوم ماده رايجي است كه در ايمپلنت هاي اندوستال استفاده مي شود. از طريق جراحي در استخوان فك قرار داده مي شود تا ثبات تاج دندان را فراهم كند.

قرار دادن ايمپلنت

اين استخوان آسياب مي‌شود و مواد ذره‌اي پيوند بهتر است با مواد رساناي استخوان به انتخاب جراح تركيب شوند (مانند هيدروكسي آپاتيت، Bio-oss يا استخوان خشك شده منجمد). استفاده از Platelet Rich Plasma23 براي كمك به بهبودي يك گزينه اضافي است. انجام پيوند سينوس ليفت و سپس 5-6 ماه براي بهبودي قبل از كاشت ايمپلنت قابل پيش بيني تر است. اگر 5 ميلي متر يا بيشتر از ارتفاع استخوان در دسترس باشد، كاشت ايمپلنت همزمان با ليفت سينوس و پيوند استخوان امكان پذير است، با قابليت پيش بيني كمتر.

اين يك روند آهسته است، با تعداد زيادي مراجعه به دندانپزشك و احتمالاً برخي از سفرها براي انجام اسكن يا عكسبرداري با اشعه ايكس. ابتدا اسكن و عكس برداري با اشعه ايكس انجام مي شود تا به دندانپزشك تصوير بسيار واضحي از محل قرار دادن ايمپلنت داده شود. برخي از بهترين گزينه‌هاي سفيد كردن دندان در خانه با پذيرش ADA براي روشن‌كردن سطح و لكه‌هاي عميق‌تر مطابقت دارند.

در برخي موارد، اباتمنت به پايه فلزي ايمپلنت دندان هنگام كاشت پست متصل مي‌شود. با اين حال، از آنجايي كه اباتمنت از خط لثه عبور مي كند، زماني كه دهان خود را باز مي كنيد قابل مشاهده است - و تا زماني كه دندانپزشك شما پروتز دندان را كامل نكند، همينطور خواهد بود. برخي از افراد اين ظاهر را ندارند و ترجيح مي دهند اباتمنت را در يك روش جداگانه قرار دهند.

دستورالعمل هاي جراحي — دندان يا دندان بايد برداشته شود

قبل از ضربه زدن به محل بايد مراقب بود كه محل استئوتومي را از بقاياي استخوان جدا كرد و محل را به قطر توصيه شده سازنده گسترش داد. قرار دادن ايمپلنت در يك محل خيلي سفت مي تواند منجر به شكست به دليل نكروز فشاري شود. شكل ايمپلنت، ديواره موازي در مقابل مخروطي نيز به شدت بر سفتي تأثير مي گذارد. شكل 'a' نشان دهنده عدم جذب استخوان است، در حالي كه 'e' نشان دهنده تحليل برجستگي پيشرفته است.
مشاهده نمونه اي از انواع خدمات دندانپزشكي زيبايي و ترميمي

هميشه مهم است كه نوع نقص را تعريف كنيد و بدانيد كه ساختن استخوان پشتيبان در زير بافت نرم قابل پيش بيني ترين نتيجه را به همراه خواهد داشت. ساختار استخواني داربستي را فراهم مي كند كه از بافت نرم اطراف محل مناسب ايمپلنت پشتيباني مي كند. تجزيه و تحليل فضاي ترميمي با توجه به اندازه ترميم دندان در آينده مهم است، اما تجزيه و تحليل موقعيت و زاويه ريشه ها در استخوان آلوئول نيز به همان اندازه مهم است. رانش و نوك دندان هاي باقيمانده اغلب مشكلاتي را در فضاي مزيالي-ديستالي ايجاد مي كند. هنگام باز كردن يا بستن فضاها در رابطه با موقعيت ريشه بايد به ارتودنتيست دستورات واضح داده شود. گرفتن راديوگرافي در طول درمان، اطلاعات مفيدي را قبل از برداشتن دستگاه و تكميل درمان به تيم درمان مي‌دهد.

اگر ارتفاع 7 يا 8 ميلي متري در دسترس باشد، قرار دادن ايمپلنت ها با تكنيك استئوتوم براي افزايش طول ايمپلنت امكان پذير است. در اين پروتكل، مته‌هاي پيچشي اوليه حداقل 3 ميلي‌متر از كف سينوس سوراخ مي‌شوند. كف سينوس دچار شكستگي مي شود و در نتيجه غشا را بالا مي برد و فضايي براي پيوند ايجاد مي كند. سپس مواد پيوند استخوان را مي توان قبل از قرار دادن ايمپلنت به محل آماده سازي فشار داد. اين تكنيك محبوب است، زيرا در مقايسه با ليفت سينوس از طريق تكنيك ديواره جانبي كمتر تهاجمي به نظر مي رسد، اما بديهي است كه نياز به انتخاب دقيق بيمار دارد. اين يك روش حساس به تكنيك است، براي جايگزيني تك دندان خوب است، اما با قابليت پيش بيني كمتر، به دليل پتانسيل بيشتر براي سوراخ شدن غشاي سينوس.

فرو رفتن متقابل در استخوان كرستال ممكن است باعث از بين رفتن ثبات اوليه در زمان قرارگيري شود. نياز به فروكش كردن ايمپلنت معمولاً براي اهداف زيبايي شناختي و ظهور يا به دليل كمبود فضاي ترميمي، ترميمي است. پروتكل اصلي نياز به فرورفتگي متقابل براي محافظت از ايمپلنت در برابر نيروهاي ترانس مخاطي ايجاد شده توسط وسايل متحرك روي سر ايمپلنت داشت. در استخوان‌هاي نرم‌تر، ترجيح داده مي‌شود كه سكوي ايمپلنت در قسمت كرست يا بالاي كرستال قرار گيرد، اگر فضا اجازه ظهور كافي را مي‌دهد.

وقتي ايمپلنت دنداني در دهان شما قرار مي‌گيرد، بايد با استخوان تركيب شود تا عمل كند. اگر اين اتفاق نيفتد، ممكن است مجبور شويد پس از بهبودي آن ناحيه، يك كاشت ديگر را انجام دهيد. ايمپلنت يكي از بسياري از گزينه هاي موجود براي ترميم دندان است. خوبي در مورد آنها اين است كه نسبت به جايگزين هاي خود مانند پروتزهاي كامل به تلاش كمتري براي نگهداري نياز دارند. با اين حال، ممكن است براي عملكرد بهينه نياز به تنظيمات دوره اي باشد.

ايمپلنت دنداني مي‌تواند نتايجي طبيعي و ماندگار ارائه دهد، اما نسبت به ساير گزينه‌هاي درماني گران‌تر هستند. مدت زماني كه طول مي كشد تا سوراخ كشيدن دندان بسته شود متفاوت است. بياموزيد كه چگونه نوع عمل و عادات مراقبت پس از آن بر زمان بهبودي تأثير مي گذارد. آنها ارزان تر از ايمپلنت هستند و معمولاً تحت پوشش بيمه دندانپزشكي هستند. ممكن است به دليل پوسيدگي يا شكستگي يا شكستگي چيني نياز به تعويض داشته باشند، اما بسياري از آنها مي توانند مدت زمان زيادي دوام بياورند.

ايمپلنت‌هاي زير پريوستال زير لثه قرار مي‌گيرند اما در استخوان فك سوراخ نمي‌شوند. ايمپلنت هاي اندوستال رايج ترين نوع ايمپلنت دندان هستند. روكش معمولاً از PFM تركيب شده با پرسلن ساخته شده است، به طوري كه در نهايت شما با دندان مصنوعي سخت تر از دندان معمولي خود مواجه مي شويد. اگر پيچ شود، سوراخ پيچ با مواد ترميمي كه براي پر كردن حفره ها استفاده مي شود پوشانده مي شود. تثبيت دو قشري در محل‌هاي نرم‌تر به لنگر انداختن فيكسچر مخصوصاً در فك بالا كمك مي‌كند.

در مورد گزينه هايي كه براي شما بهترين كار را دارند با پزشك خود صحبت كنيد. جراح دهان شما ممكن است نياز به پيوند بخش كوچكي از استخوان - معمولاً از محل ديگري در استخوان فك بالا يا پايين - داشته باشد تا به ايمپلنت دندان پايه اي محكم بدهد. يك گزينه ارجح، ايمپلنت دندان است كه دندان هاي طبيعي نزديك شما را حفظ مي كند. دندانپزشك شما ممكن است يك روكش موقت براي دندان هايتان به شما پيشنهاد دهد. در عين حال، آنها براي جلوگيري از ناراحتي ناشي از بيرون آمدن ستون فلزي از لثه بهبود مي يابند. براي قرار دادن اباتمنت به جراحي جزئي براي باز كردن لثه نياز است.

كاشت ايمپلنت دندان بايد هم از نظر بيولوژيكي و هم از نظر ترميمي انجام شود. براي اطمينان از سلامت و عملكرد مناسب ايمپلنت هاي خود، معاينات دندانپزشكي را برنامه ريزي كنيد و توصيه هاي مربوط به تميز كردن حرفه اي را دنبال كنيد. پس از هر مرحله از جراحي، ممكن است لازم باشد تا زماني كه محل جراحي بهبود مي يابد، غذاهاي نرم بخوريد.